'Gewoon' spel op Games Workshop-avond vrij 18 mrt

Beste lieden,

Aanstaande vrijdag is er nog plaats om een gewoon spel te spelen tijdens de Games Workshop-avond. De beste plekken zijn uiteraard voor de Games Workshop mensen, maar in de hoeken van de winkel is nog wel plaats voor ander vertier.

Uiteraard is het ook mogelijk een miniatuur te beschilderen!

Locatie: De Hilversumse Boekhandel

Graag van tevoren bij de boekhandel of via deze site aanmelden.

Details
spacedealer_doos

Space Dealer – strijd tegen de zandlopers

Space… the Final Frontier. These are the voyages of the starship "Het gekleurde blokje". Its continuing mission: to explore strange new worlds, to seek out new life and new civilizations, to boldly go where no one has gone before.

Bovenstaande heeft niets maar dan ook niets te maken met het (bord)spel Space Dealer.

Ik heb een 2e handsje op de kop kunnen tikken van dit spel met het aparte zandloperspelmechanisme, vandaar dit artikel. Het is nu echter tijd om jullie "boldly" (nee niet "baldly") te confronteren met een uitleg van Space Dealer.

Wat is Space Dealer eigenlijk voor een spel?

Details
navegador_doos

Navegador – De beste stuurlui staan aan wal.

Navegador is het nieuwste spel van Mac Gerdtz. Ieder jaar brengt hij een spel uit met zijn eigen bedrijf PD Verlag en allemaal worden ze tot nu toe gekenmerkt door de rondel. De rondel is een ronde schijf afgedrukt op het bord waarin de mogelijke acties op de parten van de schijf staan afgedrukt. Als je aan de beurt bent, loop je 1, 2 of 3 stappen vooruit op de rondel en voer je die actie uit. Het brengt je keuzemogelijkheden dus terug tot drie. Mensen met analysis paralysis (AP) zijn daar prima mee geholpen en de medespelers van de APers dus zeker ook :-). Ook de acties zelf zijn snel en eenvoudig uit te voeren, zodat je lekker vlot doorspeelt. Toch is er wel voldoende te kiezen.

Want wat doe je zoal in het spel, wat voor acties staan er op die rondel?

Details
Carcassonne_basis_small

Overpeinzing "Uitbreidingen & varianten"

Heel lang geleden ben ik begonnen met het zelf aanschaffen van bordspellen. Eerst af en toe een, toen al wat meer en tegenwoordig houd ik het liever niet meer bij. Momenteel zijn de vele spellen die ik koop veelal uitbreidingen en daar wil ik het verder in deze column over hebben.

Als ik een spel heb aangeschaft komen er vaak binnen een mum van tijd allerlei uitbreidingen uit. Deze uitbreidingen begin ik vaak als een mak schaap, ongeacht hoe nuttig of slecht ze zijn, in verzamelwoede, aan te schaffen. Na een paar jaar, als de familie (de familie Agricola, de familie Boonanza, de familie Carcassonne en de  familie Catan, de familie Dominion enz.) steeds groter wordt, haak ik af om in hernieuwde woede andere families een kans te geven.

Vroeger waren er volgens mij nauwelijks uitbreidingen (nodig). Oude bekenden als Risk, Monopoly, Mens erger je niet! en Ganzenbord deden het destijds prima zonder. Gezellig bij de kachel of het haardvuur speelde je hetzelfde spelletje, zonder poespas. De eerste uitbreidingen op dit soort spellen waren de regels en het spelmateriaal dat we zelf verzonnen of de qua speelmateriaal veranderde versies die op de markt kwamen.

Details